In de loop der jaren bouwde Véronique Goossens een gevoelig en rijk oeuvre uit.
Onder haar pers lijken de zwarte massa's het licht van de witte tinten vol overgave te omarmen. En dan hadden we het nog niet over de oneindige grijstinten die rondspoken op het papier, als een ademtocht.
Een intiem werk dat voorzichtig moet worden benaderd om de ontdekking niet te bruuskeren … Eric Schelstraete