Een reeks waar ik een paar jaar geleden aan begon: ik schilderde elke ochtend een tube voor ik naar mijn atelier vertrok.
Voor mij was dat een routine, een opwarming. Maar intussen is het een ritueel.

Maar ik besef dat deze kleine formaten een intieme ondervraging zijn van mijn kleurendoos. Hoe beeld ik ze uit? Een tube is in de eerste plaats een object, met zijn vorm, zijn materiaal, en het spel van licht dat erover glijdt.
Door me erop te projecteren, pas ik een droste-effect toe op de kleur. Ik moet een tonaliteit in haar visuele vorm weergeven, met het materiaal dat in de gekozen tube zit. Paradoxaal genoeg is dat met bepaalde kleuren onmogelijk.
Een echte bevraging van de schilder over schilderen.